«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن طَلَبَ الدُّنیا حَلالاً فی عَفافٍ کانَ فی دَرَجَةٍ الشّهداءِ.
کسی که دنیای خود را با عفّت نفس و از راه حلال تأمین می‌کند مقام و منزلت شهیدان را خواهد داشت. (المحجةالبیضاء، ج 3، ص 203)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
ضِیاءُ القَلبِ مِن أَکْلِ الحَلالِ.
صفا و نورانیت قلب، نتیجة لقمة حلال است. (مواعظ عددیّه، ص 23)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
مَن باتَ کالّاً مِن طَلَبِ الحَلالِ باتَ مَغفوراً لَهُ.
کسی که به دنبال روزی حلال، روز خود را خسته و درمانده سپری کرده، (بداند که) شب خود را (نیز) با گناهان آمرزیده سپری خواهد نمود. (بحار، ج 103، ص 2)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
کَسْبُ الحَرامِ یَبینُ فی الذُّرِّیَّةِ.
درآمد حرام و نامشروع، اثر آن در نسل و اولاد ظاهر می‌شود. (وسائل، ج 12، ص 53)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اذا وَقَعتِ اللُّقمَةُ مِن حرامٍ فی جَوفِ العَبدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فی السَّمواتِ و الأرضِ!
همین که لقمة حرام داخل اندرون بنده‌ای شد تمام فرشتگان آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌کنند! (بحار، ص 103، ص 12)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
أَکلُ الحرامِ یَطرُدُ الایمانَ.
لقمة حرام، ایمان را از انسان سلب می‌کند. (مواعظ عددیّه، ص 153)
