حضرت امام هادی علیه السلام فرمودند:
ألقُوا النِّعَمَ بِحُسنِ مَجاوَرَتِها وَ التَمِسُوا الزِّیادَةَ فی‌ها بِالشُّکرِ
نعمت‌ها را به خوبی در اختیار دیگران قرار دهید و با شکرگزاری از آنها، نعمت‌ها را افزایش دهید. (مستدرک الوسائل، ج. 12، ص. 369
اِنَّ مَوضِعَ قَبرِهِ (أی الرضا?) لَبُقعَةٌ مِن بُقاعِ الجَنَّةِ لایَزُورُها مُؤمِنٌ اِلّا أعتَقَهُ اللهُ تَعالی مِنَ النّارِ وَ أدَلَّهُ دارَ القَرارِ
به راستی مزار جدم، بقعه‌ای از بقاع بهشت است که هیچ مؤمنی آنجا را زیارت نمی‌کند مگر آن که خداوند او را از آتش جهنم نجات
می‌دهد. (وسائل الشیعه، ج. 14، ص. 569)
وَاعلَمُوا اَنَّ النَّفسَ أقبَلُ شَیءٍ لِما أُعطِیَت وَ أمنَعُ شَیءٍ لِما مُنِعَت
بدانید که نفس آدمی آنچه را که مطابق میل اوست به آسانی می‌پذیرد و، اما چیز‌هایی که مورد میل و قبول او نیست بسیار سخت می‌پذیرد. (بحارالانوار، ج. 75، ص. 371)
اُذکُر مَصرَعَکَ بَینَ یَدَی أهلِکَ، وَ لا طَبیبٌ یَمنَعُکَ وَ لا حَبیبٌ یَنفَعُکَ
هنگام جان دادن در برابر خانواده، خود را به یادآور که نه طبیبی می‌تواند مرگ را از تو دور بگرداند و نه دوستی می‌تواند تو را یاری نماید. (بحارالانوار، ج. 75، ص. 370؛ میزان الحکمة، ج. 10، ص. 579)
ألمِراءُ یُفسِدُ الصَّداقَةَ القَدیمَةَ وَ یُحَلِّلُ العُقدَةَ الوَثیقَةَ وَ أقَلُّ مافیهِ أن تَکُونَ فیهِ المُغالَبَةُ أُسُّ أسبابِ القَطیعَةِ
جدال و نزاع، دوستان قدیمی را از یکدیگر جدا نموده و اعتماد و اطمینان را از بین می‌برد تنها چیزی که در آن است غلبه بر دیگری است و آن هم سبب جدایی است. (بحارالانوار، ج. 75، ص. 370؛ میزان الحکمة ج. 5، ص. 308)
مَن أطاعَ الخالِقَ فَلَم یُبالِ بِسَخَطِ المَخلُوقینَ وَ مَن أسخَطَ الخالِقَ فَلیَیقَنَ أن یَحِلَّ بِهِ سَخَطُ المَخلُوقینَ
هر کس از خدا اطاعت کند از خشم مخلوق و مردم نمی‌ترسد و آنکه خدا را به خشم آورد پروردگار، وی را دچار خشم مخلوق خود می‌نماید. (سفینة البحار، ج. 2، ص. 343)
مَنِ اتَّقَی اللهَ یُتَّقی وَ مَن أطاعَ اللهَ یُطاعُ
کسی که از خدا بترسد از او می‌ترسند و کسی که از خدا اطاعت کند از او اطاعت خواهند کرد. (بحارالانوار، ج. 68، ص. 182)
أَلشّاکِرُ أسعَدُ بِالشُّکرِ مِنهُ بِالنِّعمَةِ الَّتی أوجَبَتِ الشُکرَ لَأَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ و الشُکرُ نِعَمٌ وَ عُقبی
شکرگزاری از نعمت، از خود نعمت بهتر است، چون نعمت متاع دنیای فانی است و لکن شکر، نعمت جاودانه آخرت است. (بحارالانوار، ج. 75، ص. 365؛ تحف العقول، ص. 483)
ألعِتابُ مِفتاحُ الثِّقالِ وَ العِتابُ خَیرٌ مِنَ الحِقدِ
خشم و خشونت، کلید گرانباری است و لکن خشم از کینه توزی بهتر است
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اَلعِبادَةُ مَعَ اَکلَ الحرامِ کَالِبناءِ عَلَی الماء!
عبادتی که همراه با خوردن مال حرام باشد همچون بنایی است که بر روی آب ساختمان کرده باشند! (بحار، ج 103، ص 12)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اِنّ اللهَ لَیُبغِضُ المُنفِقَ سِلعَتَهُ بِالأَیْمانِ.
خداوند، آن کاسبی که اجناس خود را با سوگند و قَسم می‌فروشد دشمن می‌دارد. (امالی صدوق، ص 483)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
حَلالی حلالٌ اِلی یَومِ القیامَةِ و حرامی حرامٌ اِلی یومِ القیامةِ.
(احکام) حلال من تا قیامت حلال و (احکام) حرام من تا قیامت حرام است. (سفینه، ج 1، ص 299)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لاخَیرَ فی مَن لایُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِن حلالٍ یَکُفُّ بِهِ وَجهَهُ و یَقضی بِهِ دَینَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ.
کسی که خواهان اندوختن مال از راه حلال و مشروع نباشد که با آن آبروی خود را حفظ کند و بدهی خود را ادا نماید و از راه آن صلة ارحامش را به جا بیاورد هیچ گونه خیر و امیدی در وجود او نیست. (فروع کافی، ج 5، ص 72)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
سوَفَ یأتیکَ ما قُدِّرَ لَک فَخَفِّضِ المُکْتَسب.
آنچه برایت مقدّر شده به تو خواهد رسید، در کار و کسبت حریص و افراطی مباش. (شرح غُرر، ج 1، ص 434)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن اَکَل الحلالَ قامَ علی رأسِهِ مَلکٌ یَستَغفِرُ لَهُ حَتّی یَفْرُغَ مِن اَکِلِه.
وقتی کسی غذای حلال می‌خورد فرشته‌ای بالای سر او حاضر می‌شود و برایش طلب مغفرت می‌کند تا وقتی که از صرف غذا فارغ شود. (مکارم‌الأخلاق، ص 150)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لاتَدَعْ طَلَبَ الرِّزق مِن حِلِّهِ فَاِنّهُ عَوْنٌ لَکَ عَلی دینِکَ.
هیچ‌گاه از تحصیل روزی حلال رو گردان مباش. مال حلال یاور و معین تو در حفظ دین و ایمان تو است. (وسائل، ج 12، ص 10)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن طَلَبَ الدُّنیا حَلالاً فی عَفافٍ کانَ فی دَرَجَةٍ الشّهداءِ.
کسی که دنیای خود را با عفّت نفس و از راه حلال تأمین می‌کند مقام و منزلت شهیدان را خواهد داشت. (المحجةالبیضاء، ج 3، ص 203)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
ضِیاءُ القَلبِ مِن أَکْلِ الحَلالِ.
صفا و نورانیت قلب، نتیجة لقمة حلال است. (مواعظ عددیّه، ص 23)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
مَن باتَ کالّاً مِن طَلَبِ الحَلالِ باتَ مَغفوراً لَهُ.
کسی که به دنبال روزی حلال، روز خود را خسته و درمانده سپری کرده، (بداند که) شب خود را (نیز) با گناهان آمرزیده سپری خواهد نمود. (بحار، ج 103، ص 2)
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
کَسْبُ الحَرامِ یَبینُ فی الذُّرِّیَّةِ.
درآمد حرام و نامشروع، اثر آن در نسل و اولاد ظاهر می‌شود. (وسائل، ج 12، ص 53)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اذا وَقَعتِ اللُّقمَةُ مِن حرامٍ فی جَوفِ العَبدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فی السَّمواتِ و الأرضِ!
همین که لقمة حرام داخل اندرون بنده‌ای شد تمام فرشتگان آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌کنند! (بحار، ص 103، ص 12)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
أَکلُ الحرامِ یَطرُدُ الایمانَ.
لقمة حرام، ایمان را از انسان سلب می‌کند. (مواعظ عددیّه، ص 153)
شورای نگهبان ومردم والبته نه همه مردم ببینید وبدانید وآگاه باشید وعبرت بگیرید که چگونه انتخاب ناحق کردید ودودش به چشم خودتان رفت. این همه گفتیم کسی گوش نکرد.چرا برای اینکه غفلت زده بودند.الان هم خیلیهایشان غفلت زده اند وهنوزبیدارنشده اند که ببینند کی به کی؟وای به حال غافلان وجاهلان.هنوز هم مسترانگلیس را نشناخته اندکه مرتب درسخنرانیهایش به دشمنان انقلاب واسلام ومردم کد می دهد.درسخنرانی هنگام سیل گلستان که چندروز بعدازآن سپاه را تحریم کردند.درسخنرانی بعدازتحریم سپاه که چه کدهای به دشمن دادکه برای حمله به ایران اسلامی عجله کنید.ما نمی گوییم جمهوری اسلامی برای اینکه اسلامی نیست بیشتراموی است تا اسلامی بهتراست بگوییم جمهوری اموی اسلامی است..ما می گوییم ایران اسلامی.
ونکته دیگراینکه ماازشبکه اجتماعی هم میهن واعضایش که بیشترشان هم س.... بودند ناراضی وشاکی هستیم.چون درآن زمان انتخابات که دوست برزگوارما درآن شبکه روشنگری می کردندآن هم بانوشتن هزاران مطلب بدون هیچ توقفی فقط برای خدا نوشتندوروشنگری می کردندجلوی اورا گرفتند ونگذاشتندواردآن شبکه اجتماعی شود.ما همین جا آن واعضای آن شبکه وکسانی که به آنها دستورداده بودندکه جلوی آگاهی وهدایت مردم را درمسیر درست بگیرندلعنت ابدی خدارا می فرستیم وبرای آنهاازخدا درخواست عذاب داریم.چرا که درحقیقت حق خدارا ضایع کردند.
یاحق
